Als ik vrijkom
ga ik iemand vragen
mij aan te raken
heel voorzichtig graag
en langzaam
raak me aan
ik wil
weer leren
hoe het leven voelt
ik ben zeven jaar
door niemand aangeraakt
zeven jaar lang
zonder aanraking
en ik weet nu
wat ‘onaanraakbare’
betekent
niet totaal zonder aanraking
ik kan de dingen tellen
die ik voelde;
een: vuisten
in het begin
felle woeste vuisten
beukend en beukend
tot ik me gillend
herinner
laat me gaan
laat me alsjeblieft gaan
Twee: handen
de eerste vier jaar handen
iedere dag
zoekende klophanden
— armen hoog, schoenen uit
benen uit elkaar —
pookhanden, methodisch,
zwaar, onverschillig
alle eigenheden
wegtastend
ik wil geen vuisten en handen
ik wil
weer aangeraakt worden
en aanraken
ik wil mij weer levend
voelen
wanneer ik vrijkom…
wil ik zeggen
hier ben ik
raak me alsjeblieft aan
Hugh Lewin, Zuid-Afrika
zie ook het origineel
